Jak czytać informacje żywieniowe umieszczone napakowaniach produktów spożywczych

Niejednokrotnie stojąc przed półką sklepową z uporem Sherloka Holmsa staraliśmy się rozwikłać tajemnice informacji umieszczonych na etykietach wielu produktów spożywczych. Jedną z tajemniczo brzmiących nazw to ,,GDA”. Jest to skrót od angielskiego terminu Guideline Daily Amounts (zalecane dzienne spożycie). GDA określa poziom spożycia poszczególnych składników odżywczych w codziennej racji pokarmowej wyznaczony dla dorosłego, zdrowego konsumenta. Za pomocą GDA producenci znakują produkt spożywczy i informacją nas o procentowej zawartości wybranych składników odżywczych i energii w porcji produktu w odniesieniu do wartości GDA.

Z uwagi na fakt, że nadmierne spożycie tłuszczu ogółem, w tym kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów prostych i sodu (również soli kuchennej) sprzyja powstawaniu chorób dietozależnych w tym otyłości, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy i miażdżycy, zobligowano producentów produktów spożywczych do umieszczania informacji o wartościach GDA dla tych czterech składników pokarmowych. Producenci mogą uznaniowo umieszczać także informacje o wartościach GDA dla białka i błonnika pokarmowego. Dowiedziono, że system znakowania produktów spożywczych wartością odżywczą wspiera system edukacji żywieniowej mającej na celu zapobieżenie rozwojowi chorób cywilizacyjnych i wspomaga konsumentów w decyzjach dotyczących sposobu odżywiania i stosowaniu zasad zbilansowanej diety.